Menikmati hari-hari terakhir di office
bukanlah susah pun, seriously senang sangat. Hahaha! Dulu masa practical,
adalah rasa takut atau bahasa mudahnya CUAK
untuk lalui hari-hari terakhir. Yelahkan takut resultnya, lulus ke tidak.
Mula-mula nak bagi surat adalah perasaan takut
dan gementar, ha seriously menggigil satu badan. Biasalah kalau dah parkinson
tu kann.. hewhewhew. Tak suka bila ditanya soalan yang sememangnya sudah elok
ditaip didalam surat formal tu -_- so baca jelah.
Terpaksa menipu sebab nak bagi alasan yang
masuk dek akal manusia zaman sekarang.
Takkanlah nak bagitau gaji ciput, kerja banyak kat bos, ye dak? So bagi
alasan terbaik untuk remaja macam saya ialah nak sambung belajar. Tapi ku selitkan juga tentang perniagaan yang
kini diusahakan oleh family. Nak jugaaakk !
Dalam surat tulis 30 April adalah hari
terakhir perkhidmatan di office tapi diminta untuk berkhidmat selama sebulan
lagi, means 4 Jun la baru ku katakan BYE kepada warga office. Eh sedih pulak
tetiba :’( tahun depan dah tak boleh attend office’s dinner lagi. Kau menggelabah! Eh gaji naik untuk part
extent :)
Masa practical kena extent SEMINGGU, masa kerja kena extent SEBULAN. Ini belum permenent lagi,
kalau permenent, mungkin suruh extent SETAHUN
lagi sebelum berhenti. HAHAHA! Aneh-aneh je office ni -.-
Jun nanti hari-hari saya akan seperti sedia
kala. Bangun pagi jaga adik, kemas rumah dan senang cerita ku jadi babysiter. Mungkin
saya akan mula meniaga setiap hari di CS’s? Insyaallah kalau ada permintaan
yang tinggi. Serious aku over!
Hahahaha
Semakin hampir dengan target sebelum 21st !
excited ^,^
Okbai.